Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές ιδιαίτερα για τη Ρόδο αλλά και για πολλές άλλες περιοχές της πατρίδας μας, η σκέψη μας είναι με τους συμπολίτες μας. Με τους ανθρώπους που παλεύουν απέναντι στα πύρινα μέτωπα σε συνθήκες ακραίων θερμοκρασιών.
Μια δύσκολη κατάσταση που μας θυμίζει πόσο γρήγορα αλλάζει ο κόσμος μας. Τι συνέπειες έχει η κλιματική κρίση για την καθημερινότητά μας.
Και δεν είναι μόνο η κλιματική κρίση. Είναι μια σειρά από παγκόσμιες εξελίξεις που αλλάζουν τον κόσμο γύρω μας.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα;
Θεωρώ κυρίες και κύριοι συνάδελφοι ότι έχουν.
Όλα αυτά αφορούν τον τρόπο με τον οποίο όλοι εμείς βλέπουμε την Ελλάδα στον κόσμο. Τη θέση της χώρας μας σε ένα κόσμο που αλλάζει πολύ γρήγορα.
Αφενός στην αντιμετώπιση των κινδύνων και των προκλήσεων που καραδοκούν.
Αφετέρου στην αξιοποίηση των ευκαιριών που δημιουργούνται από αυτή τη νέα κατάσταση.
Παρακολουθώντας τις παγκόσμιες εξελίξεις, ως πολίτες αλλά και ως νομοθέτες, το ερώτημα που προκύπτει είναι:
- Θέλουμε μια Ελλάδα κλεισμένη στον εαυτό της;
- Ή θέλουμε μια Ελλάδα σε επαφή με τις παγκόσμιες εξελίξεις;
Για να καταφέρουμε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι να έχουμε μια πατρίδα που παρακολουθεί τι γίνεται στον κόσμο, δεν έχουμε την πολυτέλεια να γυρίσουμε την πλάτη στον Οικουμενικό Ελληνισμό.
Δε μπορούμε να αγνοούμε ένα διαχρονικό χαρακτηριστικό του λαού μας. Οι Έλληνες για αιώνες ταξιδεύουν, βρίσκουν ευκαιρίες στο εμπόριο και τη θάλασσα, σπουδάζουν και προοδεύουν στο εξωτερικό.
Και δεν έχουμε δικαίωμα να το κάνουμε αυτό ως Βουλή των Ελλήνων. Των Ελλήνων σε όλο τον κόσμο.
Φθάσαμε λοιπόν στη σημερινή μέρα. Σε μια ιστορική ευκαιρία για την άρση των περιορισμών που εμποδίζουν τους εκλογείς στο εξωτερικό να ασκήσουν το δικαίωμά τους. Να ψηφίζουν στις εθνικές εκλογές.
Είχαμε την ευκαιρία και στην επιτροπή αλλά και στο δημόσιο διάλογο που γίνεται πολύ αναλυτικά για αυτό το θέμα τα τελευταία χρόνια, να ξεκαθαρίσουμε τα εξής.
Πρώτον, αναφερόμαστε σε συμπολίτες και συμπατριώτες μας που έχουν ήδη το δικαίωμα να ψηφίσουν. Δεν καλείται η Βουλή, να αποδώσει κάποιο νέο δικαίωμα σε άτομα που σήμερα δεν το έχουν.
Έχουμε λοιπόν μια συζήτηση ισότιμης μεταχείρισης των πολιτών.
Συζήτηση για τη διευκόλυνση άσκησης ενός δικαιώματος.
Αναφέρονται μάλιστα κάποιοι σε «κίνδυνο αλλοίωσης» του εκλογικού αποτελέσματος. Μα πως μπορεί να αλλοιωθεί το εκλογικό αποτέλεσμα από άτομα που έχουν το δικαιώματα να ψηφίζουν;
Δεύτερον, καλούμαστε με ειλικρίνεια να απαντήσουμε σε πρακτικά θέματα που προκύπτουν από το σημερινό καθεστώς. Είναι δίκαιο να ασκεί κανονικά τα εκλογικά του δικαιώματα όποιος έχει τη δυνατότητα να αγοράσει ένα ακριβό αεροπορικό εισιτήριο και αντίθετα όποιος δεν έχει αυτά τα χρήματα, να στερείται τα δικαιώματά του;
Δεν παραβιάζονται ατομικές ελευθερίες με αυτή την κατάσταση;
Δεν είναι άραγε αναχρονισμός να αναγάγουμε έμμεσα την κατοχή περιουσίας, σε προϋπόθεση για τη συμμετοχή στις εκλογές; Να παραμένουμε δηλαδή στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσαν οι κοινοβουλευτικές δημοκρατίες τον 19ο αιώνα;
Τρίτο θέμα που πρέπει να απαντήσουμε. Ακούμε σε σχέση με τις εκλογές, πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι η αποχή. Ακούμε για την απαξίωση του πολιτικού συστήματος και της πολιτικής που οδηγεί στην αποχή. Και όλοι λέμε ότι πρέπει με τη στάση μας να φέρουμε αυτό τον κόσμο πίσω στις κάλπες. Ορισμένα κόμματα σε αυτή την αίθουσα έχουν αναγάγει το πρόβλημα της αποχής, σε βασικό στοιχείο της ρητορικής τους.
Καλούνται λοιπόν αυτά τα κόμματα να απαντήσουν. Με την ψήφο τους σήμερα θα εμποδίσουν ή θα διευκολύνουν τη συμμετοχή στις εκλογές; Και μάλιστα συμπολιτών μας που θέλουν πολύ να ψηφίσουν, αλλά τα αντικειμενικά εμπόδια από το νόμο τους θέτουν ανυπέρβλητα εμπόδια; Είναι μια ανακολουθία για την οποία δεν υπάρχουν δικαιολογίες.
Τέταρτον, να ξεκαθαρίσουμε ότι υπάρχει και μια άλλη ανακολουθία στη ρητορική κομμάτων της αντιπολίτευσης. Αναφέρονται διαρκώς στους νέους ανθρώπους, όχι μόνο σε σχέση με την αποχή από τις εκλογές, αλλά και σε σχέση με την έξοδο πολλών νέων από τη χώρα για εργασία ή για σπουδές. Κάποιοι νέοι έφυγαν από ανάγκη, κάποιοι από επιλογή. Λέμε πόσο σημαντικό είναι να γυρίσουν στην πατρίδα μας. Πόσο πολύ πιστεύουμε σε αυτούς. Πόσο τους χρειάζεται η Ελλάδα. Συμφωνούμε σε όλα αυτά.
Τι κάνουμε όμως ταυτόχρονα; Τους λέμε στην πράξη ότι δεν έχουν δικαίωμα να αποφασίζουν για το μέλλον της Ελλάδας. Τους τιμωρούμε κυρίες και κύριοι συνάδελφοι με τα εμπόδια που υπάρχουν σήμερα στο νόμο και για τα οποία ως Βουλή των Ελλήνων έχουμε την κύρια ευθύνη.
Και αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να συνεχιστεί. Οι νέοι άνθρωποι που εργάζονται και σπουδάζουν σήμερα στο εξωτερικό είναι ένα πολύτιμο κεφάλαιο για την πατρίδα μας και δεν έχουμε την πολυτέλεια να αποκοπούμε από αυτό. Πρέπει με την άρση των περιορισμών να τους διευκολύνουμε να ακουστεί η φωνή τους.
Συμβολικά και πρακτικά να τους κάνουμε συμμέτοχους στην Ελλάδα του μέλλοντος. Να νιώθουν ότι έχουν φωνή και δικαιώματα οι νέοι και όλοι οι Έλληνες – όλες οι Ελληνίδες, με δικαίωμα ψήφου που βρίσκονται στο εξωτερικό τη μέρα των εκλογών.
Θέλουμε αυτή η δεύτερη Ελλάδα που υπάρχει στο εξωτερικό να προσφέρει στη χώρα. Να προσφέρει τεχνογνωσία, να προσφέρει την εμπειρία από τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο ιδιωτικός και ο δημόσιος τομές σε όλο τον κόσμο.
Η δική μου θέση για το θέμα, λαμβάνει υπόψη και τα ιστορικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων της Κεφαλονιάς και της Ιθάκης που για αιώνες ταξιδεύουν και αναζητούν την τύχη τους σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Αλλά διατηρούν την επαφή με την πατρίδα. Τόσο με την Ελλάδα, μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, όσο και με τον ιδιαίτερο τόπο καταγωγής τους. Δεν έχω το δικαίωμα να αγνοώ αυτούς τους συμπατριώτες μας που σήμερα διατηρούν τη σχέση τους με τον τόπο μας και έχουν δυνατότητα να ψηφίζουν. Οφείλω να αγωνιστώ για να έχουν φωνή.
Και είναι κάτι ακόμα που διαμορφώνει τη στάση μας απέναντι σε αυτό το νομοσχέδιο. Ο σεβασμός βασικών ατομικών δικαιωμάτων και η έννοια της ελευθερίας.
Ελευθερίας των πολιτών να ασκούν τα δικαιώματά τους. Να έχουν απέναντι τους ένα κράτος που ψάχνει τρόπο να τους βοηθήσει και να κάνει τη ζωή τους πιο εύκολη.
Όχι ένα κράτος που ψάχνει τρόπους και παραθυράκια για να τους εμποδίζει σα να είναι η αποστολή του να βρίσκεται απέναντί τους. Κάτι που δυστυχώς οι συμπολίτες μας το βιώνουν για δεκαετίες στην καθημερινότητά τους.
Και αυτή η λογική για εμάς στη Νέα Δημοκρατία επεκτείνεται σε κάθε τομέα της κοινωνικής και οικονομικής ζωής. Θέλουμε μια χώρα ανοιχτή στον κόσμο που οι πολίτες της μπορούν να ασκούν τα δικαιώματά τους ελεύθερα, χωρίς διακρίσεις.
Η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Κυριάκος Μητσοτάκης την προηγούμενη τετραετία προσπάθησε να αφήσει πίσω αυτή την εκκρεμότητα για την ψήφο των Ελλήνων στο εξωτερικό. Λόγω της ειδικής πλειοψηφίας που χρειάζεται στη Βουλή, αυτό δεν πραγματοποιήθηκε στο βαθμό που θα θέλαμε. Σήμερα έχουμε ακόμα μια ευκαιρία να αποδείξουμε ότι είμαστε η Βουλή των Ελλήνων. Των Ελλήνων παντού στον κόσμο.
Πιστεύω λοιπόν ότι δεν πρέπει να εγκλωβιστούμε σε μικροπολιτικές τακτικές. Πρέπει να προσπαθούμε όχι απλά για συναινέσεις στη Βουλή, αλλά να προσπαθούμε να βρίσκουμε αυτά που μας ενώνουν.
Όχι μόνο αυτά που μας χωρίζουν.
Και να μην εφευρίσκουμε δικαιολογίες και σαθρά επιχειρήματα προκειμένου να φαίνεται ότι διαφωνούμε σε κάθε θέμα.
Με σεβασμό λοιπόν σε βασικές ατομικές ελευθερίες. Με το βλέμμα στο μέλλον και στον παγκόσμιο ελληνισμό, σας καλώ κυρίες και κύριοι συνάδελφοι να υπερψηφίστε το νομοσχέδιο. Ώστε να δείξουμε, στην πράξη, ότι θεωρούμε κάθε συμπολίτη μας ως μοναδικό και πολύτιμο κομμάτι του Ελληνισμού με τη δική του φωνή και άποψη για το κοινό μας μέλλον.
ΠΑΝΑΓΗΣ ΚΑΠΠΑΤΟΣ 