Loading...
ΔΙΑΖΩΜΑLoading...
Υιοθεσία αρχαίων χώρων θέασης και ακρόασηςLoading...
Αρχαίο Θέατρο του ΆργουςLoading...
Σαραφούδη ΦρόσωΑρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Πίνακας περιεχομένων
Κεφάλαιο 01 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Κεφάλαιο 02 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Κεφάλαιο 03 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Μικρό θέατρο της Επιδαύρου
Κεφάλαιο 1
Το Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο
Το Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο
Η γέννηση του αρχαίου ελληνικού θεάτρου χρονολογείται στα τέλη της αρχαϊκής περιόδου, γύρω στο 600 π.Χ., και συνδέεται με τις γιορτές του Διονύσου, του θεού του κρασιού, της βλάστησης και της γονιμότητας. Οι γιορτές αυτές περιλάμβαναν θυσίες, χορούς και τραγούδια, και σταδιακά εξελίχθηκαν σε θεατρικές παραστάσεις.
Οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις ήταν απλές και βασίζονταν κυρίως στον χορό. Οι χορευτές ήταν άνδρες που φορούσαν μάσκες και προσωπεία και απεικόνιζαν θεούς, ήρωες ή ζώα. Οι ηθοποιοί ήταν επίσης άνδρες, και αρχικά ήταν μόνο ένας.
Σταδιακά, οι θεατρικές παραστάσεις έγιναν πιο περίπλοκες και εξελίχθηκαν σε δύο κύριους τύπους: την τραγωδία και την κωμωδία.
Η τραγωδία εμφανίστηκε στην Αθήνα τον 6ο αιώνα π.Χ. και ήταν αφιερωμένη στο Δία, τον πατέρα των θεών. Οι τραγωδίες είχαν συνήθως επίκεντρο έναν ήρωα που αντιμετώπιζε ένα τραγικό αδιέξοδο. Η ιστορία κατέληγε συνήθως σε μια τραγική κατάληξη, που προερχόταν από τα λάθη του ήρωα ή από τις θεϊκές δυνάμεις.
Οι τραγωδίες ήταν έργα υψηλής τέχνης και είχαν σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση των πολιτών της αρχαίας Αθήνας. Οι τραγικοί ποιητές, όπως ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης, ασχολούνταν με σημαντικά κοινωνικά και φιλοσοφικά ζητήματα, και τα έργα τους ασκούσαν έντονη επίδραση στον ελληνικό πολιτισμό.
Οι πρώτες θεατρικές παραστάσεις ήταν απλές και βασίζονταν κυρίως στον χορό. Οι χορευτές ήταν άνδρες που φορούσαν μάσκες και προσωπεία και απεικόνιζαν θεούς, ήρωες ή ζώα. Οι ηθοποιοί ήταν επίσης άνδρες, και αρχικά ήταν μόνο ένας.
Σταδιακά, οι θεατρικές παραστάσεις έγιναν πιο περίπλοκες και εξελίχθηκαν σε δύο κύριους τύπους: την τραγωδία και την κωμωδία.
Η τραγωδία εμφανίστηκε στην Αθήνα τον 6ο αιώνα π.Χ. και ήταν αφιερωμένη στο Δία, τον πατέρα των θεών. Οι τραγωδίες είχαν συνήθως επίκεντρο έναν ήρωα που αντιμετώπιζε ένα τραγικό αδιέξοδο. Η ιστορία κατέληγε συνήθως σε μια τραγική κατάληξη, που προερχόταν από τα λάθη του ήρωα ή από τις θεϊκές δυνάμεις.
Οι τραγωδίες ήταν έργα υψηλής τέχνης και είχαν σημαντικό ρόλο στην εκπαίδευση των πολιτών της αρχαίας Αθήνας. Οι τραγικοί ποιητές, όπως ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής και ο Ευριπίδης, ασχολούνταν με σημαντικά κοινωνικά και φιλοσοφικά ζητήματα, και τα έργα τους ασκούσαν έντονη επίδραση στον ελληνικό πολιτισμό.